نام نويسنده: سعادتی نیا، سوسن

مقطع تحصيلي : ک‍ارش‍ن‍اس‍ی‌ ارش‍د

استد راهنما : حجت الله حسن لاریجانی

سال انتشار : 1388

چكيده :

در این پژوهش به بررسی میزان استناد آثار مکتوب و منابع اثرگذار اعضای هیات علمی موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران از سال 1357 تا پایان 1387 پرداخته و با استفاده از روش فوق، منابع مورد استفاده در تالیفات اعضا، مورد بررسی قرار گرفت و مشخص گردید میزان ارجاع به انواع منابع، نسبت جنسیت، نسبت و پوشش زبانی، پوشش زمانی ومنابع اثرگذار و بیشترین منابع مورد استفاده چگونه بوده است، بدین ترتیب با گردآوری مجموع استنادهای اعضای هیات علمی مورد بحث، نتایج زیر به دست آمد:

·       آثار مکتوب مورد مطالعه شامل 996 عنوان بوده که از این تعداد، 894 عنوان (6/90%) تالیف و 102 عنوان (96/9%) ترجمه شده می باشند که بیشترین میزان آثار تالیفی با 91 عنوان به سال 1386 و کمترین آن با 3 عنوان به سال های 60-1358 مربوط می شوند.

·       بالاترین میزان استفاده از فهرست منابع را سال 1384 با 20 عنوان به خود اختصاص داده است، کل استنادهای مورد مطالعه، 6273 عنوان بوده و بیش از 95% جامعه تحت پژوهش به مردان تعلق گرفته و تنها 87/3 به زنان اختصاص دارد.

·       طبق آمار به دست آمده، گرایش به کار به صورت انفرادی (1/92%) نسبت به کار گروهی نشان می دهد.

·       بیشترین میزان استناد زبانی، به زبان فارسی با 1745 عنوان (28%) و بیشترین استناد به زبان دوم، زبان انگلیسی با 1728 عنوان (28%) تعلق دارد.

·       میانگین تعداد استنادهای آثار مورد بررسی در هر اثر 9/18 عنوان می باشد و بیشترین تعداد استناد در یک دهه، متعلق به سال های80-1370 و کمترین آن به سال های پیش از 1337 خورشیدی تعلق دارد.

·       نتایج این پژوهش در خصوص استفاده از انواع مدارک، نشان می دهد که اعضای مورد مطالعه، با 5881 عنوان (94%) استناد به کتاب، کاملا کتاب محور می باشند و استفاده از مقالات با 388 عنوان (6%) استناد در جایگاه دوم توجه قرار دارد.

·       در پژوهش انجام شده، میزان درصد اثرگذاری منابع گوناگون بررسی و کتاب های فارسی (28%) اثرگذارترین منابع مورد استناد معین گردیدند همچنین بیشترین خوداستنادی با 23 عنوان در سال 1378 صورت پذیرفته است.

·       نیم عمر استنادها، 2/19 سال برآورد گردیده و قانون برادفورد در مجلات مورد بررسی نیز آزمایش و معلوم گردید که این قانون در مورد مجلات فلسفه و حکمت نیز صادق می باشد.