مطالعه میزان رعایت روش های استناددهی بین المللی در تنظیم منابع و ماخذ مقالات مجلات علمی - پژوهشی فارسی حوزه علوم انسانی در سال 1386

نام نويسنده: آصفی داریانی، مرضیه

مقطع تحصيلي : ک‍ارش‍ن‍اس‍ی‌ ارش‍د

استد راهنما : زهرا اباذری

سال انتشار : 1388

چكيده :

مقدمه: استنادها یکی از عناصر شاخص نگارش های علمی محسوب می شوند و نقش بارزی در تولید و نشر اطلاعات دارند. ذکر صحیح و دقیق منابع هر مقاله، علاوه بر آنکه امکان دسترسی سریع به اصل مقاله موردنظر را فراهم می کند، نشان دهنده اعتبار علمی مجله و نویسندگان مقاله است.

روش پژوهش: پژوهش حاضر به روش پیمایشی توصیفی در یک مقطع زمانی معین انجام شد. در پژوهش حاضر با توجه به شرایط مساله، از روش نمونه گیری طبقه ای با تخصیص متناسب استفاده شد و بر اساس فهرست مجلات دارای اعتبار علمی دی 1387 تعداد جامعه آماری 96 عنوان مجله معادل 354 مقاله انتخاب شد. روش گردآوری اطلاعات نیز چک لیست می باشد. روش آماری مورد استفاده آمار توصیفی و آمار استنباطی می باشد.

یافته ها: در شیوه استناددهی APA 4/34% مقالات 11 تا 20 مورد استناد داشته اند. از نظر میزان رعایت اصول 9/43% مقالات بین 21 تا 40% و 5/1% مقالات بیش از 80% اصول استناددهی را رعایت نموده اند. میزان رعایت 8/3% استنادات نیز نامشخص می باشد. از نظر خطای سجاوندی نیز 92% مقالات کمتر از 40% خطا در شیوه استناددهی داشته اند. میزان خطای 3/2% استنادات نیز نامشخص می باشد. در شیوه استناددهی MLA بیشترین مقالات مورد بررسی بین 21 تا 30 مورد استناد داشته اند و 7/9% آنها کمتر از 10 مورد استناد داشته اند. از نظر میزان رعایت اصول 1/58% مقالات بین 41 تا 60% و 6/1% مقالات بیش از 80% اصول استناددهی را رعایت نموده اند. میزان رعایت 6/1% استنادات نیز نامشخص می باشد. از نظر خطای سجاوندی نیز 9/62% مقالات کمتر از 40% خطا در شیوه استناددهی داشته اند و 5/1% مقالات بیش از 80% اصول استناددهی را رعایت نموده اند. میزان خطای 3/2% استنادات نیز نامشخص می باشد در شیوه استناددهی شیکاگو 7/35% مقالات بین 11 تا 20 مورد استناد داشته اند و 3/14% آن ها کمتر از 10 مورد استناد داشته اند. از نظر میزان رعایت اصول 8/85% مقالات بین 21 تا 60% شیوه استناددهی را رعایت نموده اند. از نظر خطای سجاوندی 7/85% مقالات بین 21 تا 40% خطا در شیوه استناددهی داشته اند و 5/1% مقالات بیش از 80% اصول استناددهی را رعایت نموده اند. میزان خطای 1/7% استنادات نیز نامشخص می باشد. در شیوه استناددهی ونکوور 5/37% مقالات بین 21 تا 30 مورد استناد داشته اند و 5/12% آن ها کمتر از 10 مورد استناد داشته اند. از نظر میزان رعایت اصول 50% مقالات بین 41 تا 60% و 25% مقالات بین 61 تا 80% شیوه استناددهی را رعایت نموده اند. 8/18% مقالات نیز بیش از 80% شاخص های استناددهی را رعایت نموده اند. از نظر نسبت خطای سجاوندی نیمی از مقالات مورد بررسی بین 21 تا 40% خطا در شیوه استناددهی داشته اند و 3/6% مقالات بیش از 60% اصول استناددهی را رعایت نموده اند. نتایج نشان می دهد که در مجلات حوزه علوم انسانی روش استناددهی APA بیشترین میزان استفاده را دارد. در حالیکه روش استناددهی ونکوور بیش از سایر روش های استناددهی رعایت می شود. همچنین ناشرین بخش خصوصی شاخص های استناددهی را نسبت به ناشرین دولتی بهتر رعایت می کنند. مجلات حوزه های موضوعی فقه و اصول، اقتصاد و کتابداری و اطلاع رسانی بیش از سایر حوزه ها، روش های استناددهی بین المللی را رعایت می کنند و مجلات حوزه تربیت بدنی به میزان کمتری رعایت شیوه استناددهی را نموده اند.

نتیجه گیری: برای آزمون این فرضیه از آزمون ناپارامتری کروسکال والیس استفاده شد. یافته های تحلیلی پژوهش نشان می دهد که چون سطح معناداری آزمون 00/0 از سطح آزمون 05/0= α کوچک تر است لذا فرض صفر مبنی بر یکسان بودن میزان رعایت شیوه های استناددهی بین المللی در تنظیم منابع و مآخذ مورد استفاده مجلات حوزه علوم انسانی با اطمینان بالای 95% رد می شود و از طرفی چون روش استناددهی ونکوور بیشترین میزان نسبت رعایت را با میانگین رتبه 13/275 نسبت به سایرین کسب نموده است لذا می توان نتیجه گرفت که در مجلات حوزه علوم انسانی روش استناددهی ونکوور بیش از سایر روش های استناددهی رعایت می شود.

تمامی حقوق مطالب محفوظ است

2013-2020©